بگذارید رسانه نفس بکشند
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۲۹۲۲۱
سالهاست سلسله ی توقیف ها و وقفه ها و بازداشت ها و مداخله ها، نفس رسانه در ایران را به شماره انداخته است و کشورمان را از نعمت برخورداری از جریان زنده ی خبر و «روایتی ملی و منطقه ای» محروم ساخته است. این که در کمینگاه بنشینیم و از رسانه «مرغ نیم بسمل» بسازیم و هر روز به قلب جریان اطلاعات و خبر، نیزه ای پرتاب کنیم، هنر نیست، صَدِّ سبیل آگاهی و تکامل جامعه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کسانی که دستور به توقیف رسانه ها می دهند، آیا به ابعاد اخلاقی و پیامدها و سنگینی حکمی که می دهند، اندیشه کرده اند؟ جدای از ضربه سهمگینی که متوجه یک سازمان خبری و حقوق صد ها هزار مخاطب و به طور کلی جریان رسانه ای می شود، آیا ملتی یا حکومتی را می شناسیم که با پایمال کردن قداست آزادی وبستن دهان ها، راهی به خیر یافته باشد؟ کیست که نداند رسانه ها چهار راه و گرانیگاه ارتباطی ملت ها هستند و بدون رسانه های مستقل و آزاد و آگاه، تشخیص مسیر و «خیر مشترک» برای همه دشوار خواهد بود و از قضا برای حکومت دشوارتر. تجربه محک خوبی است. مگر نمی بینیم که رهآورد چند دهه لت و کوب رسانه ها و نخبگان، جز سرگشتگی و حیرت در سطوح مختلف نبوده است؟
وقتی نهادهای مدنی و احزاب تشریفاتی شوند، وقتی رسانه ها تعطیل و نخبگان خانه نشین و اساتید ارعاب و اخراج و جمهوریت و انتخابات منکوب شود، راه های رشد و رضایت واقعی بسته خواهد شد و از تریبونهای یک سویه و انحصاری، دیگر کاری برای جلب نظر مردم ساخته نیست. این گونه است که لشکری از تریبون ها را در اختیار دارند و همچنان چشم به معدود رسانه های نسبتا مستقل دوخته اند و گمان می کنند دلیل تلخی ذائقه ها در این است که این معدود رسانه ها هنوز نفس می کشند و گهگاه انتقادی بیان می دارند. آنها غافلند که کار رسانه ی واقعی، حلوا حلوا کردن نیست و با حلوا حلوا دهان ها شیرین نمی شود، با تملق فقط چشم قدرت از دریافت حقیقت باز می ماند و نهایتا باب های حکمت در حکومت بسته می شود. رازی که در چند صدایی نهفته است، در انحصار نیست. بگذارید رسانه ها نفس بکشند و باب های گفت و گو باز بماند، تا حکومت و مردم و نخبگان به «خیر مشترک» خود وقوف یابند. صحبت این نیست که هر که هر چه می گوید و منتشر می کند درست و قابل دفاع است، سخن آن است که راه حل، توقیف نیست. اگر بنا به توقیف بود باید نخست به سراغ آن دسته تریبون هایی می رفتید که مکررا جهل و خرافه و تنفر و دروغ و لطمه به دین و و میهن و اعتماد مردم را پمپاژ می کنند.
تجربه بشری نشان می دهد و عقل نیز حکم می کند که در فضای گفت و گوی چند سویه و آزاد است که همه می توانند یکدیگر را ویرایش کنند و به انصاف و صلاح و عدالت راه یابند. ای کاش به جای این که رسانه ای را ببندید، از خیل عظیم تریبون های رسمی، ولو یک تریبون را در اختیار صدای مردم قرار می دادید و آن گاه ثمراتش را برای خود و مردم به نظاره می نشستید. اما افسوس که افسون قدرت و جاه طلبی و تمامیت خواهی هم اجازه ی تواضع در برابر حقیقت را نمی دهد و هم چنان آدمی و سیستم ها را در خود مهار می کند که انگیزه و توان تغییر به مسیر درست را به حداقل می رساند و یا از دست می دهد. در چنین شرایطی باید اندیشه ها و روش ها تغییر اساسی کند تا بن بست ها گشوده گردد. باید در برابر« دومینوی خطا و انحراف»، «دومینوی آگاهی و حقیقت» شکل بگیرد و این کاری است که از رسانه های آزاد و مستقل ساخته است. این هم برای شما، هم برای مردم و هم برای نخبگان و هم برای آینده میهن عزیزمان راهگشاست. اگر هم نگذارید و تن ندهید، مردم و تکنولوژی و زمانه راه خود را یافته وشرایط خود را تحمیل خواهند کرد. این را از سر خیرخواهی عرض می کنم، چرا که برکتی که در آزادی رسمی و توافقی برای ملت ها و حکومت ها نهفته هست، در آزادی تحمیلی نیست.
* این مطلب در پایگاه اطلاع رسانی جماران منتشر شده است
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1808846منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ابوالفضل فاتح رسانه توقیف مطبوعات رسانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۹۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مزایای فوق‌العادۀ باغبانی «بدون شخم»؛ بیل را کنار بگذارید!
فصل بهار است و زمانی که خیلی از ما سر شوق می‌آییم تا بخشی از وقتمان را به کاشت گل و گیاه اختصاص بدهیم.
به گزارش فرادید، قرار نیست چیزی از این شور و شوق کم کنیم، اما خبر تازه این است که می‌توانید بیل را کنار بگذارید، چون تفکر غالب در «علم خاک» این است که به خاک باغ‌تان سخت نگیرید!
«باغبانی بدون شخم» (No-dig Gardening) به سرعت در حال تبدیل شدن به راهی برای رشد خاک است و منطق ساده‌ای دارد: راه سبزتر و آسان‌تری برای رشد گیاهان و سبزیجات است!
چرا شخم زدن فایده‌ای ندارد؟گای بارتِر، باغبان ارشد انجمن سلطنتی باغبانی بریتانیا می‌گوید: «فرآیندهای طبیعی که خاک را سالم و حاصلخیز نگه می‌دارند با شخم زدن بهم خورده و مختل می‌شوند. به حداقل رساندن شخم زمین زمانی مطلوب است که بخواهید گیاهان را به روش‌هایی پرورش دهید که کمترین تأثیر زیست‌محیطی را داشته باشند.»
شخم زدن شماری از سازه‌های زیرزمینی را از بین می‌برد. کانال‌های زهکشی ایجاد شده توسط کرم‌ها و شبکه‌های قارچی مهم از بین می‌روند و کربن محبوس در خاک در جوّ آزاد می‌شود. همچنین شخم زدن دانه‌های علف‌های هرز را به سطح نزدیک‌تر می‌کند و سبب می‌شود راحت‌تر جوانه بزنند.
بارتِر و تیمش از روش‌های باغبانی بدون شخم در باغ‌های سلطنتی استفاده می‌کنند. او می‌گوید مزایای این روش فقط شامل محصولات بهتر نمی‌شود.
چارلز دودینگ، قهرمان باغبانی بدون شخم، باغچه‌های کنار هم را در طول هشت سال مقایسه کرد. یکی شخم زده شد، دیگری نه و نتیجه این شد که ۱۰۰ کیلوگرم محصول اضافه از باغچه بدون شخم گزارش شد.
به نظر شما باغ بدون شخم چگونه رشد می‌کند؟ باغبان‌هایی که شخم نمی‌زنند، به‌جای کشت و زرع در خاک، باغچه‌هایشان را با لایه‌ای از مالچ (کود گیاهی) یا مواد آلی خوب پوسیده‌شده، چه از سطل‌های کمپوست خودشان یا از مراکز باغبانی می‌پوشانند.
بارتر می‌گوید اگر زمین پر از علف هرز باشد، فقط آن را با چند ورقه مقوا بپوشانید. سپس یک لایه دیگر کمپوست روی آن اضافه کنید (گاهی به این کار، باغبانی لازانیا می‌گویند).
بارتر می‌گوید: «با این کار علف‌های هرز خفه می‌شوند و گیاهان در خاک زیرین ریشه می‌کنند، خاکی که با فعالیت کرم‌هایی که کمپوست را به خاک زیرین حمل می‌کنند، غنی‌تر می‌شود.»
«برای ساخت باغچه نیازی به استفاده از الوارهای گران‌قیمت نیست و نیازی نیست باغپه خیلی مرتفع باشد، ۱۵ سانتی‌متر برای بهره‌مندی از مزایای باغچه‌های مرتفع کافیست. سعی کنید روی باغچه‌هایتان پا نگذارید چون این کار سبب فشرده شدن خاک می‌شود، به خصوص در هوای مرطوب و خاک فشرده‌شده نیاز شخم زدن دارد.»
اگر همه اینها به نظر شما آسان است، یک تکنیک مد روز دیگر هم وجود دارد که باید امتحان کنید. تپه‌کاری یا Hügelkultur برای بارورتر کردن مناطق قهوه‌ای (دچار آلودگی و رهاشده) استفاده می‌شود. در این روش، تپه‌ای از چوب پوسیده و سایر مواد قابل‌کمپوست ایجاد می‌شود و سپس این تپه به یک باغچه‌ی برجسته تبدیل می‌شود.
بارتر می‌گوید: «تئوری این روش این است که تجزیه شدن الوار از طیف وسیعی از قارچ‌ها و دیگر موجودات زنده حمایت می‌کند که برای سلامت خاک و گیاهان مفید هستند و منجر به تولید محصولات خوب می‌شوند. این روش مانند سایر تکنیک‌های باغچه‌های مرتفع، برای جایی خوبست که خاک زیرین آن ضعیف باشد.»
بارتر توصیه می‌کند اول یک قسمت کوچک، شاید ۲ متر مربع را امتحان کنید. یک گودال کم‌عمق ایجاد کنید و آن را با کنده‌ها و شاخه‌های افتاده پر کنید. کود گیاهی یا سایر مواد آلی را روی آن بریزید و کار را با افزودن خاک تمام کنید.
این رویکرد در باغبانی ضایعات کمی دارد و مانند روش بدون شخم، اتفاقاتی را که به صورت طبیعی در خاک رخ می‌دهد شبیه‌سازی می‌کند. تا به امروز، هیچ تحقیق جدی در مورد تپه‌کاری انجام نشده، اما تصور می‌شود الوار پوسیده سبب تقویت خاک غنی از مواد مغذی می‌شوند و مانند اسفنجی عمل می‌کنند که رطوبت را برای گیاهان حفظ می‌کند.
اواخر زمستان زمان مناسبی برای آزمایش باغبانی بدون شخم است. زمین باید کمتر غرق آب باشد تا شما بتوانید باغ خود را به موقع برای رشد فصل بهار آماده کنید.
این رویکرد به باغبانی بدون زحمت نیست، اما قطعا آسان‌تر و پایدارتر است!
کانال عصر ایران در تلگرام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت